In nat sancti Mauricii Ad vesperam Triumphant sancti martyres. In evvang. In sanctorum devotionibus sanctus Mauricius triumphavit. Sanctorum gloriam beatus Exsuperius ordinavit. spem immortalitatis sanctus Candidus et Victor fide armaverunt. Sclorum. Amen

Annue qsomps (?) deus, ut nos sanctorum tuorum Mauricii Exsuperii Candidi Victoris Innocentis et Vitalis cum sociis eorum lętificet festiva solempnitas ut quorum suffragiis nitamur nataliciis gloriemur per Inmuitatorium (?)

Regem martyrem

P Venite

Hymnus Rex gloriose martyrum

In primo nocturno A Quanta excolendus est reverential sacer ille locus in quo tot pro Cristo martyrum milia ferro cesa refferuntur.

P Beati sunt. Seculorum.Amen

A Hii sancti viri in rebus bellicis strenui, virtute nobiles sed fide nobiliores permanserunt

P Qua ref seculorum Amen

A Si qui veri dei cultum profiteri audebat, statim ad supplicia seu ad necem rapiebantur

P In domino confide seculorum Amen

A Omnes unanimes unum eternitatis deum se colere professi sunt et ideo iugulati coronam regni perceperunt.

Incipit passio scorum Mauricii cum sociis suis

(1) Sanctorum martyrum passionem, qui Agaunum glorioso sanguine inlustrant, pro honore gestorum stilo explicamus, ea utique fide, qua ad nos martyrii ordo pervenit. Nam per succedentium relationem rei gestę memoriam nondum intercepit oblivio. Et si pro martyribus singulis loca singula, quę per eos possident, vel singulę urbes insignes habentur, nec inmerito, quia pro deo summo preciosas sancti animas refundunt, Quanta excolendus est reverentia sacer ille [Acaunensium] locus, in quo tot pro Christo martyrum milia ferro cesa re feruntur! Nunc iam ipsam beatissimę passionis causam loquamur.

(2) Sub Maximiano, qui Romanę rei publice cum Diocliciano collega imperium tenuit, per diversas fere provincias laniati hac (h del.) interfecti sunt martyrum populi. Idem namque Maximianus, sicut avaricia libidine crudelitate cęterisque vitiis obsessus furebat, ita etiam exsecrandis gentilium ritibus deditus et erga deum cęli profanus, impietatem suam ad extinguendum Christianitatis nomen armaverat. Si qui tunc dei [veri] cultum profiteri audebant, sparsis usquequaque militum turmis vel ad supplicia vel ad necem rapiebantur. Hac velut vagatione barbarus data prorsus in religionem arma commoverat.